Kabouter Christiaan:
De kip en het ei
"Hallo, ik ben kabouter Christiaan Cornelis. Maar je mag me ook wel Kabouter Chris noemen hoor. Heb je zin om mee te gaan op avontuur? Ik woon in een mooi groot kabouterbos samen met mijn papa, mama en mijn kleine broertje. We hebben een heel mooi huis. Een rode paddenstoel met witte stippen."
Op een dag was Kabouter Christiaan Cornelis aan het wandelen in het bos. Daar ontmoette hij Meneer Mol
“Hallo Meneer Mol. Hoe gaat het met u?" " Met mij gaat het goed en hoe gaat het met jou Kabouter Christiaan Cornelis?" "Nou, eigenlijk wel goed. Ik liep een beetje te denken." "Waar was je over aan het nadenken?" Wie was er nou eerder, de kip of het ei?" "Loop je daarover na te denken?" "Ja, en ik kom er maar niet uit. Een kip wordt geboren uit een ei, maar een ei wordt niet eerder gelegd dan dat de kip het ei legt! Weet u hoe dat zit meneer mol?" "Nou om eerlijk te zijn, weet ik het niet. Dat is 1 van de geheimen van de natuur." "Heeft de natuur veel geheimen?" "Ja hoor een heleboel.
"Op een warme dag was Claudia de kip aan de wandel. Ze was lekker aan het lopen over het erf. Hier en daar even een graantje wegpikken of even wroeten in het gras. Vlakbij het erf is er een sloot. Hier is er heerlijke schaduw en een plek om te schuilen en ze kan er ook even een heerlijk tukje doen. Onderweg naar een schaduwrijk plekje ziet Cloë ineens iets liggen.
Daar lag een ei. Hartstikke groot. Groter dan alle eieren die ze kende van haar huisgenoten op de boerderij. Ze liep er naar toe. Zo nieuwsgierig als ze is bekijkt ze het ei van elle kanten. Ze pikt er zachtjes tegen aan om te zien of ze het ei kan bewegen. Dat lukt Cloë niet. Daar was het ei veels te groot voor. Het ei had ook alle kleuren van de regenboog. Rood, Oranje, Geel, Groen, Blauw en Paars. Ze begon het ei te aaien. Maar er gebeurde helemaal niks. Het ei was ook ontzettend groot, dus Cloë ging er lekker tegen aanzitten. Het zat heerlijk. En Cloë viel in slaap.
Ineens hoorde ze het ei breken. Ze schok er ontzettend van. En toen kwam er uit het ei ineens een dier. Het leek op een klein paardje, maar het was geen paardje. Het diertje klom uit het grote ei. Hartstikke wit. Maar met vleugels. En de vleugels hadden de kleur van de zon. En haar haren hadden de kleuren van de regenboog. En het dier had een mooie turqoise steen op het voorhoofd. Cloë vond het een ontzettend mooi dier. Maar wat voor een dier het nou was, dat wist Cloë niet.
Ze nam het diertje mee. Terug naar haar huis. En ze liet het diertje zien waar ze eten en drinken kon vinden en een slaapplek. Ondertussen wilde Cloë een naam bedenken voor het mooie diertje. Maar ze kwam er maar niet op. En het diertje kon nog niet praten, dus ze kon het ook niet aan het diertje vragen.
Samen met haar huisgenoten kwam ze op een prachtige naam. Namelijk Goldy Lock. Die naam paste wel bij het mooie diertje. En Goldy Lock reageerde ontzettend blij op haar nieuwe naam."
"En tot op de dag van vandaag woont Goldy Lock nog steeds bij Cloë de kip. En ze waren allemaal ontzettend blij en gelukkig met elkaar" vertelde Meneer Mol
Dit is het 1e nieuwe verhaaltje van Kabouter Christiaan. Wil je meer nieuwe verhaaltjes lezen. Hou dan deze pagina goed in de gaten. Eens in de zoveel tijd verschijnen er nieuwe zelfbedachte verhaaltjes.
© Het Zonnetje 2013 - 2023 I Stichting Kindgericht Werken
Reacties
Een reactie posten